สุเมธยอมรับว่าส่วนหนึ่งที่ทำให้ สร.สท. ไม่ประสบความสำเร็จเท่าที่ควร ก็เป็นเพราะข้อจำกัดจำนวนมาก ที่ทำให้คนทำงานสื่อหลายคนรู้สึกว่าไม่สามารถช่วยอะไรได้มาก 

ยกตัวอย่างเช่น ถึงแม้ว่ารายชื่อสมาชิกสหภาพกลางจะเก็บเป็นความลับ แต่ถ้าหากเกิดกรณีพิพาทและ สร.สท.เข้ายื่นข้อเรียกร้องให้กับสมาชิกของตน ระเบียบของกฎหมายแรงงานระบุว่าผู้ที่ร่วมลงชื่อข้อเรียกร้องก็จะต้องเปิดเผยตนเองเช่นกัน ทำให้เสี่ยงต่อการ “เอาคืน” จากนายจ้างในภายหลังได้ 

อีกข้อจำกัดหนึ่งคือ ผู้ที่เข้ามาเป็นคณะกรรมการของสหภาพกลาง ต้องเปิดเผยตนเองตั้งแต่แรก ไม่สามารถเป็นบุคคลนิรนามได้แบบสมาชิก

ในฐานะอดีตประธานสร.สท. เสด็จเล่าว่าองค์กรของตนเจอปัญหาคนไม่ค่อยอยากเข้าร่วมตั้งแต่เริ่มตั้งสหภาพกลางแล้ว ไม่ว่าจะในฐานะสมาชิกหรือกรรมการ เขาเล่าว่าครั้งหนึ่งตัวแทนสร.สท.เคยไปแจกใบสมัครและใบปลิวแนะนำองค์กรให้กับนักข่าวสายการเมืองถึงที่ทำเนียบรัฐบาล แต่ก็ไม่มีใครสนใจสมัครกัน

“ผู้บริหารหนังสือพิมพ์บางที่เค้าบอกตรงๆ เลยว่า เค้าให้คนของเค้าเป็นสมาชิกได้ แต่จะไม่ให้คนของเค้ามาเป็นกรรมการ เค้าพูดงั้นเลยนะ” เสด็จกล่าว “แต่สมาชิกก็ยังหายากเลย … คนทำงานสื่อเองบางครั้งก็ไม่กล้ามาสมัครเป็นสมาชิก เค้ากลัวต้นสังกัดจะไม่ยอมถ้ารู้ว่ามาเป็นสมาชิก กลัวถูกเพ่งเล็ง” 

ข้อกังวลนี้ของเสด็จไม่ใช่เป็นการพูดขึ้นลอยๆ พนักงานในสังกัดช่องข่าวแห่งหนึ่งให้สัมภาษณ์เชิงลึกกับ HaRDstories ว่าที่ทำงานของตนเคยมีกรณีปฏิเสธไม่บรรจุพนักงานคนหนึ่ง หลังจากที่ฝ่ายบุคคลสืบพบว่าผู้สื่อข่าวคนดังกล่าวมีประวัติเคยร่วมเคลื่อนไหวกับสร.สท.

ด้วยข้อจำกัดเหล่านี้ สุเมธกล่าวว่าจึงไม่แปลกที่ผู้สื่อข่าวและช่างภาพข่าวไม่ค่อยอยากจะสมัครเป็นสมาชิกสร.สท. โดยในปัจจุบัน สร.สท.มีจำนวนสมาชิก “ไม่ถึง 50 คน” จากทั่วประเทศ และยังไม่มีสำนักข่าวใดมีพนักงานเป็นสมาชิก สร.สท. เกิน 20% แม้แต่ที่เดียว

แต่ความกลัวก็ไม่ได้เป็นเพียงปัจจัยเดียว สุเมธกล่าวว่าอีกปัจจัยคือคนทำงานในวงการสื่อเองก็ไม่ได้มีความตระหนักรู้หรือความสนใจเกี่ยวกับสิทธิด้านแรงงานมากนัก หลายคนมองว่าสภาพการทำงานที่ไม่เป็นธรรมถือเป็นเรื่องปกติที่ต้องยอมรับ หรือไม่ได้มองว่าสหภาพเป็นทางออกของปัญหา ขณะที่อีกจำนวนมากยังยึดติดภาพลักษณ์ว่าสหภาพเป็นเรื่องของ “แรงงาน” อย่างพนักงานโรงงานหรือขนส่งสาธารณะ ไม่เกี่ยวกับคนทำงานออฟฟิศ ซึ่งสุเมธยืนยันว่าเป็นความเข้าใจที่ผิด 

“ขนาดคนทำงานแบงก์เค้ายังมีสหภาพกันได้เลย แล้วทำไมเราเป็นนักข่าว จะมีสหภาพบ้างไม่ได้ล่ะ?” เขาฝากคำถามทิ้งไว้